Rolę symboli narodowych wyeksponował poseł Maciej Małecki, przemawiajac z okazji obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Publikujemy treść jego wystąpienia. 

Dziś z dumą stoimy pod flagą biało-czerwoną. Sto lat temu powróciła Polska. Sto lat temu nasi przodkowie zdali egzamin i spełnili marzenia im współczesnych, ale także powstańców, poetów i pisarzy, całych pokoleń rodzin.  Nasi przodkowie nie zatrzymali się jednak 11 listopada 1918 roku. Gdyby tak było, Polska byłaby niewielkim krajem, takim jak oferowały to zachodnie mocarstwa. Tymczasem oni zbudowali Gdynię, Centralny Okręg Przemysłowy, silną armię, wywalczyli granicę, obronili Polskę, ale i całą Europę przed rosyjskim komunizmem. O tym musi pamiętać Polska i Europa. W roku 1920 Europę ocalił kraj, którego dwa lata wcześniej nie było nawet na mapie. Nie byłoby tego zwycięstwa bez gorących serc naszych przodków. Dziś w naszych rękach jest teraźniejszość i przyszłość Polski, jej niepodległość zależy od każdego dnia i każdego z nas. Mówiąc o polskim narodzie wpatrujemy się w tych, którzy żyli tu przed nami, również w naszym mieście. Pamiętajmy o świadkach śmierci Bolesława Krzywoustego, budowniczych sochaczewskiej kasztelanii, rycerstwie, tych, którzy z Władysławem Jagiełłą poszli pod Grunwald pobić Krzyżaków, oraz tych, którzy  ruszyli z Janem III Sobieskim pod Wiedeń. Nasze spojrzenia kierujemy również na tych, którzy słuchali w Sochaczewie koncertu Fryderyka Chopina dla żołnierzy gen. Szembeka, na powstańców i dzielnych sochaczewskich strażaków, żołnierzach majora Kozubowskiego i o żołnierzach państwa podziemnego, tych którzy odbudowywali Sochaczew z ruin. Gdy wspominam tamten czas na myśl przychodzą mi słowa Josepha Conrada, które usłyszał od swojego opiekuna „Dokądkolwiek będziesz płynął, zawsze płyń do Polski”. Tak właśnie postępowali nasi rodacy, choć często ich serca biły pod mundurami różnych narodów. Łączyło ich zawsze jedno – Polska. Chwała zwycięzcom z 1918 roku.